کد مطلب:303617 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132
بازگشت مظلومانه حضرت زهرا از مسجد به سوی منزل
سپس حضرت صدیقه طاهره علیهاسلام از مسجد برگشت در حالی كه حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام در انتظار بازگشتن و درخشش سیمای منورش بود
وقتی كه در خانه قرار گرفت فرمود: ای فرزند ابیطالب! آیا مانند كودكی كه در جنین است پرده پوشیده ای؟ (آیا مانند جنین در رحم حجره قرار گرفته ای) و در خانه نشسته ای مانند كسی كه به او تهمت زده شده است.
تو آن كسی بودی كه شاه پرهای بازهای شكاری را در هم می شكستی چه شده كه از پرهای مرغان ناتوان فرومانده ای؟!
اینك فرزند ابی قحانه عطیه پدرم و قوت معیشت فرزندانم را به ظلم می رباید.
آشكارا با من دشمنی می ورزد و با تندی و خشونت در سخن من می تازد و جسورانه مجادله می كند كارم جایی كشیده كه انصار دست از یاری من برداشته و مهاجرین دیگر رشته دوستی را گسسته اند و مردمان دیگر هم چشم از یاری من پوشیده اند اینك نه مدافعی دارم و نه ممانعت كننده ای با دلی آكنده از خشم بیرون شدم و با نهایت خواری و خفت برگشته ام.
آری آن روز شكست خوردی كه تندی وحدت خود را ضایع ساختی روزگاری گرگان را شكار و پاره می گردی اما هم اكنون خاك نشینی را اختیار كرده ای؟!
جواب گوینده را نمی دهدی و باطلی را از سر راه بر نمی داری.
من هم دیگر چاره را از دست داده ام ای كاش! پیش از این خواری و ذلت مرده بودم (دلم تنگ است این عقده ها را بجز شما پیش چه كسی خالی كنم؟)
و عذر خواه من در این سخنان كه با شما باز گفتم و كم حرمتی كه صادر شد خدای من است چه مرا وابگذاری و چه حمایتم فرمایی.
وای بر من در هر طلوع آفتاب، تكیه گاه و محلّ اعتمادم مرد، بازویم سست شد به پیشگاه پدرم شكایت می برم و از پروردگارم دادخواهی می كنم بارالها قوت و قدرت تو از همه بیشتر و عذاب و نكال تو از همه شدیدتر است.
وقتی كه در خانه قرار گرفت فرمود: ای فرزند ابیطالب! آیا مانند كودكی كه در جنین است پرده پوشیده ای؟ (آیا مانند جنین در رحم حجره قرار گرفته ای) و در خانه نشسته ای مانند كسی كه به او تهمت زده شده است.
تو آن كسی بودی كه شاه پرهای بازهای شكاری را در هم می شكستی چه شده كه از پرهای مرغان ناتوان فرومانده ای؟!
اینك فرزند ابی قحانه عطیه پدرم و قوت معیشت فرزندانم را به ظلم می رباید.
آشكارا با من دشمنی می ورزد و با تندی و خشونت در سخن من می تازد و جسورانه مجادله می كند كارم جایی كشیده كه انصار دست از یاری من برداشته و مهاجرین دیگر رشته دوستی را گسسته اند و مردمان دیگر هم چشم از یاری من پوشیده اند اینك نه مدافعی دارم و نه ممانعت كننده ای با دلی آكنده از خشم بیرون شدم و با نهایت خواری و خفت برگشته ام.
آری آن روز شكست خوردی كه تندی وحدت خود را ضایع ساختی روزگاری گرگان را شكار و پاره می گردی اما هم اكنون خاك نشینی را اختیار كرده ای؟!
جواب گوینده را نمی دهدی و باطلی را از سر راه بر نمی داری.
من هم دیگر چاره را از دست داده ام ای كاش! پیش از این خواری و ذلت مرده بودم (دلم تنگ است این عقده ها را بجز شما پیش چه كسی خالی كنم؟)
و عذر خواه من در این سخنان كه با شما باز گفتم و كم حرمتی كه صادر شد خدای من است چه مرا وابگذاری و چه حمایتم فرمایی.
وای بر من در هر طلوع آفتاب، تكیه گاه و محلّ اعتمادم مرد، بازویم سست شد به پیشگاه پدرم شكایت می برم و از پروردگارم دادخواهی می كنم بارالها قوت و قدرت تو از همه بیشتر و عذاب و نكال تو از همه شدیدتر است.